Deze grote, elegante hond heeft een symmetrische en grote bouw. Hij is de belichaming van kracht, sierlijkheid en uithoudingsvermogen. De vacht van de Engelse setter is zijdeachtig en golvend. De term 'belton' (gevlekt) wordt gebruikt om de kleur van de vacht te beschrijven. De basiskleur is altijd wit, en de tweede kleur is zwart (blue belton), geel (lemon belton), oranje (orange belton), leverkleurig (liver belton) of driekleurig. Volwassen mannetjes hebben een schofthoogte van 65-69 cm en wegen ongeveer 28,5 kg. Volwassen vrouwtjes zijn 61-65 cm en 27 kg.
De Engelse Setter is een vriendelijke hond met een goed karakter en die een sterke band opbouwt met de familie die hem verwelkomt. Hij is een actieve en sociale hond die de komst van bezoekers aankondigt, maar zich vervolgens gedraagt alsof hij ze altijd al heeft gekend. Hij kan goed met kinderen omgaan en heeft een hoge tolerantie. Hij kan goed overweg met andere honden en huisdieren.
Land van herkomst: Engeland
De oorsprong van dit ras gaat terug tot de 16e eeuw: het stond bekend om zijn talenten als jager op vederwild. Er zijn echter verschillende varianten van het verhaal. Volgens een van hen is het ras afkomstig van verschillende Spaanse spaniëls. Een andere theorie pleit voor kruisen met de oude Waterspaniël, de oude Spaanse Pointer en vroege Springer-types. Het oudste document waarin de Setter wordt vermeld, is een uit het Latijn vertaalde tekst (“Of Englishe Dogges” door D. Johannes Caius), daterend uit 1576, maar het is onmogelijk om te weten of deze tekst daadwerkelijk verwijst naar de voorouders van de moderne Setter. De eerste show van Engelse Setters vond plaats in 1859 in Newcastle-upon-Tyne, in het noordoosten van Engeland.
Zoals veel rassen kan deze hond last hebben van verschillende erfelijke oogaandoeningen en heupdysplasie (een ziekte die de mobiliteit kan verstoren). Oogtesten en een röntgenonderzoek van de heupen zijn daarom essentieel vóór elke voortplanting. Bij de pup kan een mogelijke erfelijke doofheid worden vastgesteld.
Deze hond heeft veel beweging nodig; Een volwassen Engelse Setter heeft minimaal twee uur beweging nodig. Hij heeft de neiging weg te rennen; uw tuin moet daarom goed omheind zijn.
Honden van grote rassen, met een gezonde eetlust, hebben andere voedingsbehoeften dan honden van kleine rassen, vooral wat betreft mineralen en vitamines. De Engelse Setter is gevoelig voor maagdilatatie-torsie; Om het risico te beperken, geef hem lichte en frequente maaltijden.
De vacht van de Engelse Setter heeft nogal wat onderhoud nodig om zijn goede uiterlijk te behouden. Het regelmatig knippen van haar tussen de kussentjes en bij de ingang van de gehoorgang is essentieel. Lucht moet in de oren kunnen circuleren om infecties te voorkomen. Randen moeten van tijd tot tijd worden geïnspecteerd. Als het een showhond is, moet de verzorging nog voorzichtiger zijn.
Hoewel bekend is dat veel honden sociaal zijn met kinderen, moeten zowel honden als kinderen leren elkaar te begrijpen, elkaar te respecteren en elkaar geen pijn te doen. Honden en jonge kinderen mogen sowieso niet alleen gelaten worden en volwassenen moeten toezicht houden op al hun interacties.
