Your Pet, Our Passion.

Duitse herder

De Duitse herder is een van de bekendste hondenrassen ter wereld. Het is een gespierde, alerte hond met een nobele en afstandelijke uitstraling. Hij is behendig, goed geproportioneerd en heeft een trotse lichaamshouding. De vacht kan allerlei kleuren hebben (meer informatie vind je in de rasstandaard) en bestaat uit een harde, dichte, platte bovenvacht en een dikke ondervacht. De ideale schofthoogte voor mannetjes is 63 cm en voor vrouwtjes 58 cm. Hun gewicht is 30-36 kg.

Levensduur
9 - 13 jaar
Gewicht
22 - 40kg
Grootte
58 - 63 cm
Kleur
De jurken zijn verkrijgbaar in verschillende kleuren, waaronder zwart, zand, zwart en bruin, zwart en goud. Zie de website van de Kennel Club voor het volledige assortiment.
Grootte
Groot
Kennel Club groep
Herdershonden
Wat u moet weten :
  • Hond die geschikt is voor baasjes met ervaring
  • Uitgebreide training nodig
  • Gaat graag uitgebreid wandelen
  • Gaat graag meer dan twee uur per dag wandelen
  • Grote hond
  • Een beetje kwijl
  • Moet dagelijks verzorgd worden
  • Geen hypoallergeen ras nodig
  • Hond die veel blaft
  • Waakhond. Blaft, verwittigt en beschermt fysiek.
  • Moet misschien getraind worden om met andere dieren samen te wonen.
  • Moet misschien getraind worden om met kinderen samen te wonen.
Gezondheid

De Duitse herder wordt blootgesteld aan verschillende gezondheidsproblemen: spijsverteringsstoornissen, maagdilatatie-torsiesyndroom, ruggenmergaandoeningen en epilepsie. Zoals veel rassen kan hij ook last hebben van heup- en elleboogdysplasie (pijnlijke gewrichtsproblemen die de mobiliteit kunnen belemmeren). Een röntgenonderzoek van de heupen van de hond is daarom essentieel vóór elke voortplanting.

Dit ras heeft een hoger risico op gezondheidsproblemen. Vergeet niet om uw dierenarts te raadplegen als u een probleem heeft.

De Duitse herder is vatbaar voor een aantal problemen, waaronder.

  • Heupdysplasie.
  • Dysplasie van de elleboog.
  • Maag dilatatie volvulus.
  • Degeneratieve myelopathie, die progressieve verlamming van de achterpoten van de hond veroorzaakt.
  • Anale furunculose is een pijnlijk probleem dat zweren rond de anus van de hond veroorzaakt.
  • Erfelijke cataract, gekenmerkt door vertroebeling van de lens, wat tot blindheid kan leiden.
  • Epilepsie, een ziekte waarbij een abnormale hersenfunctie kan leiden tot aanvallen die de hersenen beschadigen.
  • Hypofyse-dwerggroei, een ernstig hormonaal probleem dat de groei beïnvloedt.
  • Hemofilie, een aandoening die stolling kan voorkomen of belemmeren, een proces dat nodig is om bloedingen te stoppen.
  • Exocriene pancreasinsufficiëntie, een probleem waarbij het lichaam van de hond niet in staat is de normale hoeveelheid enzymen te produceren noodzakelijk voor een goede vertering van voedsel.

Kennel Club Priority Health-programma's en testen:

  • Screeningsprogramma voor heupdysplasie.

Uiterlijk en fysieke kenmerken van de Duitse herder

De Duitse herder is een middelgrote hond die bekend staat om zijn robuustheid en zelfverzekerde houding. Al op jonge leeftijd vertoont de Duitse herderpup tekenen van de behendigheid en het evenwicht die kenmerkend zijn voor dit hondenras. De goed geproportioneerde snuit en het hoofd van de Duitse herder zijn onderscheidende fysieke kenmerken die zich volledig ontwikkelen tot in de volwassenheid.

Wendbaar, goed uitgebalanceerd en trots: de Duitse herder is een grote hond met een geweldige uitstraling. De vacht kan kort of lang zijn, maar mag niet overdreven pluizig zijn. Wat de kleuren van de Duitse herder betreft, deze kunnen zwart, sable, bruin, goud of een combinatie van deze kleuren zijn.

Opgroeien heeft de Duitse herder een korte, dichte vacht, vaak in de kleuren zwart en grijs, hoewel het ras ook zwart of lichtgrijs kan zijn. De middelgrote en stevige structuur van de Duitse herder maken hem tot een uitstekende politiehond en gezelschapshond. Hun silhouet is iets langer dan hun lengte, wat bijdraagt ​​aan hun krachtige en wendbare uiterlijk.

Hoewel de Duitse herder vanwege zijn gelijkaardige naam vaak wordt verward met de Australian Shepherd, valt hij op door zijn unieke kenmerken. Het is een middelgrote tot grote hond, met een sterke botstructuur en een goed ontwikkeld spierstelsel, waardoor het een loyale metgezel en natuurlijke beschermer is.

Gezinsvriendelijk 5/5
Vereisten voor oefeningen 5/5
Gemakkelijk aan te kleden 5/5
Verdraagt eenzaamheid 2/5
Houdt van andere dieren 2/5
Energieniveau 5/5
Verzorgingsbehoeften 4/5
Haaruitval 5/5

Land van herkomst: Duitsland

De Duitse herder is van oorsprong een herdershond, maar niet zoals je zou denken. Het functioneert als een levend hek, dat langs een onzichtbare grens loopt of rent tussen de schapen en het land waar ze vandaan moeten worden gehouden, waardoor het vee daar blijft waar het hoort te zijn.

De oorsprong ervan gaat terug tot de 7e eeuw. De eerste Duitse herder werd in 1882 tentoongesteld en de Duitse herderrasclub, "Verin fur Deutssche Schaferhunde", werd opgericht in 1899. Tien jaar eerder, in 1889, begon de strenge selectie van fokhonden, het jaar waarin kapitein Max Fréderic Emile Von Stephanitz initieerde de creatie van het ras. Deze ontwikkeling was het resultaat van een zorgvuldige kruising tussen verschillende herdershonden afkomstig uit de centrale en zuidelijke regio's van Duitsland. Dankzij dit werden Duitse herders ontwikkeld voor gebruik door de politie en het leger, waardoor ze in moeilijke tijden voor uitsterven werden behoed.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog verloren Duitse herders populariteit buiten Duitsland en geallieerde landen toen alles wat Duits was impopulair werd. Op dat moment werd de naam van het ras in Engeland en Frankrijk veranderd in Elzasser om deze discriminatie te voorkomen. Gelukkig zijn die dagen voorbij en heeft de Duitse herder zijn oorspronkelijke naam terug gekregen. De Duitse herder werd in 1913 erkend door de American Kennel Club en iets later door de Fédération Cynecologique Internationale (FCI) in 1955.

De Duitse herder staat bekend als een "hond van één man (of één vrouw)" en vormt een sterke, aanhankelijke en hechte band met zijn eigenaar en wil zo vaak mogelijk bij hem zijn. Hij kan eenzaamheid niet goed verdragen.Hoewel deze hond veel aandacht nodig heeft, zal hij u honderdvoudig loyaliteit opleveren en een onvergankelijke waakhond zijn. Als u echter niet de tijd neemt om hem te socialiseren en te trainen, zal de hond een gebrek aan vertrouwen en discipline hebben. De Duitse herder wil altijd leren en reageert heel goed op training; hij is een prestigieuze student in onderwijscursussen.
 Zijn loyaliteit valt niet te ontkennen, maar helaas hebben veel fokkers die zijn natuurlijke bewakingsneigingen de afgelopen decennia willen bevorderen, gekozen voor nerveuze dieren die sneller alert worden vanwege een gebrek aan vertrouwen en die bereid zijn de agressie eerst te gebruiken in plaats van als laatste. Een goed opgevoede, goed opgevoede Duitse herder moet moedig, zelfverzekerd, snel en intelligent zijn, en altijd kalm en standvastig genoeg om naar zijn eigenaar of meester te kunnen luisteren, ongeacht de omstandigheden. Hij is leergierig en gemakkelijk te trainen als je de juiste aanpak kiest, met vriendelijkheid, positieve bekrachtiging en geduld.

Als werkhond heeft de Duitse herder twee of meer uur beweging nodig, met een grote verscheidenheid aan routes en locaties. Dit moet voldoen aan de behoeften en fysieke kenmerken van de volwassen Duitse herder die beweging nodig heeft.

Puppy's hebben zorgvuldige oefening nodig om schade aan hun nog in ontwikkeling zijnde gewrichten te voorkomen. Veel training- en puzzelspellen houden hun geest scherp en productief. Een Duitse herder die zich verveelt of eenzaam is, zal waarschijnlijk reactief, luidruchtig en destructief zijn!

Je zult van lange wandelingen en trainingen moeten genieten, maar je zult ook moeten begrijpen dat de GSD een beetje een softie is en jouw bescherming nodig heeft in plaats van andersom. Met een positieve, op beloningen gebaseerde training, in het besef dat het twee tot drie jaar zal duren voordat dit ras volledig volwassen is, en met de nodige tijd, vaardigheid en geduld, kan de GSD een uitstekende gezinshond worden. Je zult wel van stofzuigen moeten houden, want ze verliezen het hele jaar door veel haar!

Honden van grote rassen, met een gezonde eetlust, hebben andere voedingsbehoeften dan honden van kleine rassen, vooral wat betreft mineralen en vitamines. De Duitse herder is gevoelig voor maagdilatatie-torsie. Om het risico te beperken, geef hem lichte en frequente maaltijden met brokjes. Met de juiste verzorging en voeding kan de levensverwachting van de Duitse herder echter 13 jaar bedragen. Lees hier ons artikel om te leren hoe u de ideale lichaamsconditiescore van uw hond kunt beoordelen.

De vacht moet meerdere keren per week worden onderhouden met krachtig borstelen om dode haren te verwijderen. Als het een langharige Duitse herder is, moet deze ook gekamd worden. Het heeft geen zin om het te maaien; baad hem alleen als dat nodig is. Hij is een hond die zijn haar verliest, maar hoe meer je zijn vacht onderhoudt, hoe minder hij zal verliezen.

Hoewel bekend is dat veel honden sociaal zijn met kinderen, moeten zowel honden als kinderen leren elkaar te begrijpen, elkaar te respecteren en elkaar geen pijn te doen. Honden en jonge kinderen mogen sowieso niet alleen gelaten worden en volwassenen moeten toezicht houden op al hun interacties.

Zijn Duitse herders goede gezinshonden?

Een Duitse herder van een fokker die de nadruk legt op temperament en gezondheid is een geweldige gezinshond als je de tijd hebt om hem te trainen, te oefenen en de uitvallende haren te stofzuigen. Het is misschien een beetje te onstuimig en te groot voor gezinnen met jonge kinderen of oudere, kwetsbare familieleden. Hoewel veel honden traditioneel als goed met kinderen worden beschouwd, moeten alle honden en kinderen leren met elkaar om te gaan, elkaar te respecteren en samen veilig te zijn. Honden en jonge kinderen mogen echter nooit samen alleen gelaten worden en volwassenen moeten toezicht houden op alle interacties tussen hen.

Gezien zijn formaat is de Duitse herder niet geschikt voor appartementen met een trap of huizen zonder beveiligde tuin. De stad of het platteland past bij hem, maar het is raadzaam om hem voldoende ruimte te geven om vrij te lopen, trainen en rennen. Duitse herders zijn voogden en een drukke stedelijke omgeving kan voor hen te stimulerend zijn.

Vroege en consistente socialisatie is essentieel voor de ASD om zelfverzekerd en gelukkig op te groeien in verschillende situaties met mensen, andere dieren, vee en kinderen. Dit ras moet worden overgelaten aan een fokker die het belang begrijpt van vroege gewenning en socialisatie voor dit potentieel reactieve ras. Gemakkelijk te trainen als je op beloning gebaseerde trainingsmethoden gebruikt. Geduld is vereist omdat de GSD langzaam volwassen wordt en vaak last heeft van fysieke gelijkenis met een volwassene, lang voordat zijn hersenen volwassen zijn geworden! Een goed opgeleide GSD is in staat de meeste banen, sporten of activiteiten uit te voeren. Een van de eerste niet-pastorale, niet-militaire toepassingen van de GSD was zelfs als geleidehond voor blinden.

De aanschaf van een Duitse herder, of het nu een puppy of een volwassen hond is, vertegenwoordigt een aanzienlijke investering, zowel financieel als emotioneel. Hier zijn enkele elementen die u kunnen helpen een adequate begroting op te stellen.

Aankoopprijs: De initiële kosten voor het aanschaffen van een Duitse herderpup bij een gerenommeerde fokker kunnen variëren. Fokkers kunnen tussen de 500 en 3000 euro vragen, afhankelijk van de afstamming en titels van de ouders. Het is belangrijk om een ​​fokker te kiezen die puppy's op gezondheid test en na aankoop voor follow-up kan zorgen.

Dieet: Een Duitse herder moet een kwaliteitsdieet hebben om in goede gezondheid te blijven. Het maandbudget voor voeding kan variëren van 50 tot 100 euro, afhankelijk van de grootte en leeftijd van de hond.

Veterinaire zorg: De jaarlijkse veterinaire kosten, inclusief vaccins, antiparasitaire behandelingen en gezondheidscontroles, kunnen tussen de 200 en 500 euro kosten. Het is ook raadzaam om een ​​budget te plannen voor medische noodgevallen.

Onderhoud: De Duitse herder heeft mogelijk verzorging nodig, vooral als hij een lange vacht heeft. Verzorgingskosten kunnen variëren, maar reken op ongeveer 30 tot 60 euro per sessie.

Accessoires: De kosten voor accessoires zoals riemen, halsbanden, speelgoed en beddengoed kunnen oplopen. Plan voor deze artikelen een initieel budget van 100 tot 200 euro.

Samenvattend brengt het adopteren van een Duitse herder initiële kosten en lopende uitgaven met zich mee om hun welzijn te garanderen. Het is essentieel om met deze kosten rekening te houden voordat u besluit een hond van dit ras te adopteren. Met een zorgvuldige planning kunt u genieten van het gezelschap van een loyale en beschermende hond.

Voor meer informatie over de kosten van een puppy kunt u ons artikel hier lezen.

Is de Duitse herder een goed huisdier?

Ja, gezien hun kalme en zorgzame karakter zijn Duitse herders zeer goede huisdieren. Ze passen zich gemakkelijk aan een nieuwe omgeving aan en er is niets waar ze meer van houden dan tijd doorbrengen met hun baasjes.

Hebben Duitse herders een goed temperament?

Ja, Duitse herders zijn geweldige huisdieren en staan ​​bekend om hun kalmte, loyaliteit, liefde en intelligentie.

Hoe intelligent is een Duitse herder? Duitse herders zijn een van de drie intelligentste hondenrassen. Ze zijn dan ook ongetwijfeld erg intelligent vergeleken met andere honden.

Kun je een Duitse herder 5 uur alleen laten?

Nee, u moet hem niet voor langere tijd alleen laten, omdat hij zich snel kan vervelen en storend gedrag kan vertonen, zoals blaffen, graven of kauwen.

Wist je dat?

  • Duitse herders hebben veel banen gehad, maar een van de minst bekende was die van blindengeleidehond. De Duitse herder kreeg de voorkeur omdat hij door zijn formaat perfect geschikt was voor blinde ex-militairen, die Labradors en Golden Retrievers (en hun mixen) te klein zouden hebben gevonden! Ze worden tegenwoordig nog steeds gebruikt voor lange mensen, maar de hoeveelheid haar die ze verliezen maakt ze minder populair.
  • Lang vóór Lassie was de eerste hondenfilmster een Duitse herder, bekend als Rin Tin Tin, die in 1918 werd gered van een slagveld uit de Eerste Wereldoorlog door Lee Duncan, een Amerikaanse soldaat, toen hij nog maar een puppy was. Hij maakte 26 films, had zijn eigen radioprogramma en zelfs zijn eigen chef-kok!
  • Duitse herders zijn erg intelligent en kunnen in slechts een paar herhalingen nieuwe trucs en gedrag leren. Na de wereldoorlogen waren Amerikanen en Europeanen erg bezorgd over alles wat Duits was en veranderden daarom hun naam in Elzasser Wolfhonden, een naam die sommigen nog steeds gebruiken. De Duitse herder is ongelooflijk populair en is na de Labrador het meest geregistreerde ras door de American Kennel Club.