Duitse herder

De oorsprong ervan gaat terug tot de 7e eeuw. De eerste Duitse herder werd in 1882 tentoongesteld en de Duitse herdersrasvereniging "Verin fur Deutssche Schaferhunde" werd in 1899 opgericht. Tien jaar eerder, in 1889, begon de strenge selectie van fokdieren, het jaar dat kapitein Max Fréderic Emile Von Stephanitz de aanzet gaf tot de creatie van het ras. Deze ontwikkeling was het resultaat van zorgvuldige kruising tussen verschillende herdershonden afkomstig uit Midden- en Zuid-Duitsland. Hierdoor werden Duitse herdershonden ontwikkeld voor gebruik door de politie en de strijdkrachten, waardoor ze in moeilijke tijden voor uitsterven werden behoed.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog verloren Duitse herders hun populariteit buiten Duitsland en de geallieerde landen, toen alles wat Duits was, onpopulair werd. Om deze discriminatie te voorkomen, werd de naam van het ras in Engeland en Frankrijk veranderd in Elzasser. Gelukkig zijn die tijden voorbij en heeft de Duitse herder zijn oorspronkelijke naam teruggekregen. De Duitse herder werd in 1913 erkend door de American Kennel Club en iets later, in 1955, door de Fédération Cynecologique Internationale (FCI).

De Duitse herder, ook wel bekend als een "eenmanshond", vormt een sterke, aanhankelijke en hechte band met zijn baasje en wil zo vaak mogelijk bij hem zijn. Hij verdraagt ​​geen eenzaamheid. Hoewel deze hond veel aandacht nodig heeft, zal hij je honderdvoudig terugbetalen in loyaliteit en zal hij een onkreukbare waakhond zijn. Als je echter niet de tijd neemt om hem te socialiseren en te trainen, zal de hond zelfvertrouwen en discipline missen. De Duitse herder is altijd leergierig en reageert zeer goed op training; hij is een prestigieuze leerling in trainingsklassen.

Zijn loyaliteit is onmiskenbaar, maar helaas hebben veel fokkers die zijn natuurlijke waakinstincten willen bevorderen de afgelopen decennia gekozen voor nerveuze dieren die snel alert zijn vanwege een gebrek aan zelfvertrouwen en eerder geneigd zijn om agressie als eerste dan als laatste te gebruiken. Een goed gefokte Duitse herder moet dapper, zelfverzekerd, scherpzinnig en intelligent zijn, maar toch altijd kalm en stabiel genoeg om onder alle omstandigheden naar zijn baasje of begeleider te luisteren. Hij is leergierig en gemakkelijk te trainen met de juiste aanpak, inclusief vriendelijkheid, positieve bekrachtiging en geduld.

Als werkhond heeft de Duitse herder twee uur of meer beweging nodig, met een grote verscheidenheid aan routes en locaties. Dit moet voldoen aan de behoeften en fysieke kenmerken van de volwassen Duitse herder, die beweging nodig heeft.

Puppy's hebben voorzichtige beweging nodig om schade aan hun nog ontwikkelende gewrichten te voorkomen. Veel training en puzzelspelletjes houden hun geest scherp en productief. Een verveelde of eenzame Duitse herder is waarschijnlijk reactief, luidruchtig en destructief!

Je moet genieten van lange wandelingen en training, maar je moet ook begrijpen dat de Duitse herder een softie is en jouw bescherming nodig heeft in plaats van andersom. Met een positieve, beloningsgerichte training, het besef dat dit ras twee tot drie jaar nodig heeft om volledig volwassen te worden, en de nodige tijd, vaardigheid en geduld, kan de Duitse herder een uitstekende gezinshond zijn. Je moet wel van stofzuigen houden, want ze verharen het hele jaar door!

Honden van grote rassen, met een stevige eetlust, hebben andere voedingsbehoeften dan honden van kleine rassen, vooral als het gaat om mineralen en vitaminen. Duitse Herders zijn gevoelig voor maagverwijding en -torsie. Om het risico te beperken, kunt u ze kleine, regelmatige maaltijden droogvoer geven. Met de juiste verzorging en voeding kan een Duitse Herder echter wel 13 jaar oud worden. Lees hier ons artikel om te leren hoe u de ideale lichaamsconditie van uw hond kunt bepalen.

De vacht moet meerdere keren per week worden verzorgd met een krachtige borstelbeurt om dode haren te verwijderen. Als de Duitse Herder langharig is, moet hij ook worden gekamd. Knippen is niet nodig; was hem alleen wanneer nodig. Dit is een verharende hond, maar hoe beter je zijn vacht verzorgt, hoe minder hij zal verharen.

Hoewel veel honden bekend staan ​​om hun sociale omgang met kinderen, moeten zowel honden als kinderen leren elkaar te begrijpen, te respecteren en elkaar geen pijn te doen. Honden en jonge kinderen mogen niet alleen worden gelaten en volwassenen moeten toezicht houden op al hun interacties.

Zijn Duitse Herders Goede Familiehonden?

Een Duitse Herdershond van een fokker die nadruk legt op temperament en gezondheid, is een uitstekende gezinshond als u de tijd heeft om ze te trainen, ze te laten bewegen en te stofzuigen om losse haren te verwijderen. Ze kunnen iets te onstuimig en groot zijn voor gezinnen met jonge kinderen of kwetsbare, oudere familieleden. Hoewel veel honden traditioneel als goed met kinderen worden beschouwd, moeten alle honden en kinderen leren om met elkaar om te gaan, elkaar te respecteren en veilig samen te zijn. Honden en jonge kinderen mogen echter nooit alleen worden gelaten en volwassenen moeten toezicht houden op al hun interacties.

Gezien hun formaat is de Duitse herder niet geschikt voor appartementen met trappen of huizen zonder een veilige tuin. Ze zijn geschikt voor wonen in de stad of op het platteland, maar het is raadzaam om ze voldoende ruimte te geven om te wandelen, te bewegen en vrij rond te rennen. Duitse herders zijn waakhonden en een drukke stedelijke omgeving kan overprikkelend voor ze zijn.

Vroege en consistente socialisatie is essentieel voor de Duitse herder om zelfverzekerd en gelukkig op te groeien in diverse situaties met mensen, andere dieren, vee en kinderen. Dit ras moet worden gehouden door een fokker die het belang van vroege gewenning en socialisatie begrijpt voor dit potentieel reactieve ras. Het is gemakkelijk te trainen met beloningsgerichte trainingsmethoden. Geduld is vereist, aangezien de Duitse herder langzaam volwassen wordt en vaak al lang voordat zijn hersenen volledig ontwikkeld zijn, op een volwassen hond lijkt! Een goed getrainde Duitse herder is geschikt voor de meeste banen, sporten of activiteiten. Een van de eerste niet-pastorale en niet-militaire toepassingen van de Duitse herder was zelfs als blindengeleidehond.

De aanschaf van een Duitse herder, of het nu een puppy of een volwassen hond is, is een aanzienlijke investering, zowel financieel als emotioneel. Hier zijn enkele factoren die u kunnen helpen bij het vaststellen van een passend budget.

Aankoopprijs: De initiële kosten voor de aanschaf van een Duitse herderpup bij een gerenommeerde fokker kunnen variëren. Fokkers kunnen tussen de € 500 en € 3.000 in rekening brengen, afhankelijk van de stamboom en de titels van de ouders. Het is belangrijk om een ​​fokker te kiezen die de gezondheid van de pups test en nazorg kan bieden.

Voeding: Een Duitse herder heeft een goede voeding nodig om gezond te blijven. Het maandelijkse budget voor voeding kan variëren van € 50 tot € 100, afhankelijk van de grootte en leeftijd van de hond.

Dierkundige zorg: De jaarlijkse dierenartskosten, inclusief vaccinaties, wormenkuren en gezondheidscontroles, kunnen tussen de € 200 en € 500 bedragen. Het is ook raadzaam om rekening te houden met onverwachte medische kosten.

Verzorging: Duitse herders hebben mogelijk verzorging nodig, vooral als ze een lange vacht hebben. De kosten voor de verzorging kunnen variëren, maar verwacht ongeveer € 30 tot € 60 per sessie te betalen.

Accessoires: Accessoires zoals riemen, halsbanden, speeltjes en mandjes kunnen flink oplopen. Reken op een budget van € 100 tot € 200 voor deze artikelen.

Kortom, het adopteren van een Duitse herder brengt initiële kosten en doorlopende uitgaven met zich mee om hun welzijn te garanderen. Het is essentieel om deze kosten te overwegen voordat u besluit dit ras te adopteren. Met een zorgvuldige planning kunt u genieten van het gezelschap van een loyale en beschermende hond.

Bekijk ons ​​artikel hier voor meer informatie over de kosten van een puppy.

Is een Duitse herder een goed huisdier?
Ja, gezien hun kalme en attente karakter zijn Duitse herders zeer goede huisdieren. Ze passen zich gemakkelijk aan een nieuwe omgeving aan en er is niets wat ze liever doen dan tijd doorbrengen met hun baasjes.

Hebben Duitse herders een goed temperament?
Ja, Duitse herders zijn zeer goede huisdieren en staan ​​bekend om hun kalmte, loyaliteit, liefde en intelligentie.

Hoe intelligent is een Duitse herder?
Duitse herders behoren tot de drie meest intelligente hondenrassen. Ze zijn daarom onmiskenbaar zeer intelligent in vergelijking met andere honden.

Kun je een Duitse herder 5 uur alleen laten?
Nee, je moet hem niet te lang alleen laten, omdat hij zich snel verveelt en storend gedrag kan vertonen, zoals blaffen, graven of kauwen.