Zoals veel honden kunnen Belgische herders lijden aan erfelijke oogaandoeningen en heupdysplasie (die de mobiliteit kunnen verstoren). Daarom is het belangrijk om de ogen en heupen van honden te laten onderzoeken voordat ze gaan fokken.
De Mechelse herder
De Mechelse herder is een middelgroot, kortharig ras met een vrij vierkant silhouet. Hij wordt vaak verward met de Duitse herder, maar zijn profiel is vierkanter, zijn botten zijn lichter en zijn kop is verfijnder. De Mechelse hond is reebruin, rood of grijs en heeft zwarte haarpunten. De staart is meestal donker of heeft een zwarte punt en ze hebben een zwart masker en voornamelijk zwarte oren. Volwassen mannetjes zijn 61-66 cm hoog en volwassen vrouwtjes 56-61 cm. Ze wegen tussen de 27,5 en 28,5 kg.
Wat u moet weten :
- Hond die geschikt is voor baasjes met ervaring
- Uitgebreide training nodig
- Gaat graag uitgebreid wandelen
- Gaat graag meer dan twee uur per dag wandelen
- Grote hond
- Een beetje kwijl
- Moet om de dag verzorgd worden
- Geen hypoallergeen ras nodig
- Kletsende en vocale hond
- Waakhond. Blaft en verwittigt.
- Moet misschien getraind worden om met andere dieren samen te wonen.
- Moet misschien getraind worden om met kinderen samen te wonen.
Persoonlijkheid
Mechelse herders zijn niet geschikt als je 'gewoon een hond' wilt. Het is een aanhankelijke, toegewijde hond die zijn huis en familie beschermt. Hij heeft een ervaren eigenaar nodig. Net als andere rassen met een waakinstinct is het niet aan te raden om het waakinstinct op jonge leeftijd te stimuleren, anders zal hij je ook proberen te beschermen als het niet nodig is. Zijn natuurlijke waakinstinct zal naar boven komen wanneer dat nodig is.
Oorsprong
Land van herkomst: België
Er zijn vier soorten Belgische herdershonden: de groenendaeler, de Tervuerense herder, de Mechelse herder en de Laekense herder. Ze zijn vernoemd naar de Belgische regio's waar ze vandaan komen. We kennen deze hardwerkende Belgische herdershonden sinds de middeleeuwen. In de jaren 1890 heeft een professor van de Belgische school voor diergeneeskunde rasstandaarden opgesteld voor de verschillende Belgische herdershonden. Wat opviel is dat ze redelijk vergelijkbaar waren: het belangrijkste verschil was de vacht. De professor heeft ze vervolgens opgedeeld in verschillende rassen en geadviseerd om ze apart verder te fokken. De Mechelse herder was de eerste Belgische herder die als ras werd ontwikkeld. Het was ook de eerste soort die populair werd.