Dobermann

De dobermann is een redelijk groot, krachtig, maar elegant dier. Zijn vacht is zacht, kort en kan verschillende kleuren hebben zoals bruin, zwart, blauw of reebruin met roestkleurige vlekken. Hij heeft een trotse lichaamshouding en doet daarom denken aan een volbloed paard. Een volwassen mannetje is ongeveer 69 cm hoog en een volwassen vrouwtje 65 cm. Volgroeid wegen ze ongeveer 32-45 kg.

Wat u moet weten :

Hond die geschikt is voor baasjes met ervaring
Uitgebreide training nodig
Gaat graag actief wandelen
Gaat graag een of twee uur per dag wandelen

Grote hond
Minimale kwijl
Moet wekelijks verzorgd worden
Geen hypoallergeen ras nodig

Rustige hond
Waakhond. Blaft, verwittigt en beschermt fysiek.
Moet misschien getraind worden om met andere dieren samen te wonen.
Moet misschien getraind worden om met kinderen samen te wonen.

Previous Next

1 of 1

Persoonlijkheid

Dobermanns hebben mentale en fysieke activiteit nodig. Ze moeten goed worden getraind, want als ze zich vervelen leidt dat tot gedragsproblemen. Als hij op jonge leeftijd kennismaakt met andere honden, huisdieren en kinderen, is hij een liefdevolle gezinshond. Hij is loyaal en aanhankelijk en beschermt zijn huis. Hij hecht zich meestal aan één baasje en wil niet geplaagd worden. Kinderen moeten goed leren omgaan met deze hond. De eigenaar is verantwoordelijk voor het gedrag van de hond. Als je geen tijd of ervaring hebt met honden, is dit niet het juiste ras.

Previous Next

1 of 1

Oorsprong

Een Duitse nachtwaker, hondenvanger en belastinginner genaamd Louis Dobermann had behoefte aan de ultieme beschermhond, om hem bij te staan tijdens zijn rondes. Daarom creëerde hij eind 19e eeuw dit ras. Waarschijnlijk gebruikte hij de rottweiler en Duitse dog voor hun formaat en kracht, de greyhound voor zijn snelheid en de manchester-terriër voor zijn zachte vacht, gracieuze lichaam en vasthoudendheid. Andere rassen die misschien werden gebruikt, zijn de schnauzer, Duitse pinscher, Duitse herder, Duitse staande hond en de weimaraner. De eerste dobermann (of 'dobie') werd in 1893 in een Duits stamboek geregistreerd.

Gezondheid

De meest voorkomende gezondheidsproblemen bij Doberman zijn hartaandoeningen, nekproblemen (Wobbler-syndroom) en bloedstollingsstoornissen (ziekte van von Willebrand). Zoals veel rassen kan het worden beïnvloed door verschillende erfelijke oogaandoeningen en door heupdysplasie (een ziekte die de mobiliteit kan verstoren). Oogtesten en een röntgenonderzoek van de heupen zijn daarom essentieel vóór elke voortplanting.

Bewegen

Tot de leeftijd van 12 maanden moet u hem meerdere korte uitstapjes aanbieden. Overmatige fysieke activiteit kan leiden tot gewrichtsproblemen. Hij is een actieve hond die graag zwemt, een fietser volgt en zonder riem rent. Als hij volwassen is, moet hij minimaal twee uur per dag bewegen.

Voeding

Honden van grote rassen, met een gezonde eetlust, hebben andere voedingsbehoeften dan honden van kleine rassen, vooral wat betreft mineralen en vitamines. De Doberman is gevoelig voor maagdilatatie-torsie. Om het risico te beperken, geef hem lichte en frequente maaltijden.

Onderhoud

Doberman-verzorging is zeer beperkt. Haal eenvoudigweg een rubberen verzorgingshandschoen over zijn jas om dode haren te verwijderen.

Houding met kinderen

Hoewel bekend is dat veel honden sociaal zijn met kinderen, moeten zowel honden als kinderen leren elkaar te begrijpen, elkaar te respecteren en elkaar geen pijn te doen. Honden en jonge kinderen mogen sowieso niet alleen gelaten worden en volwassenen moeten toezicht houden op al hun interacties.