De Tervuerense herder is een middelgroot, langharig ras met een vrij vierkant silhouet. Hij wordt vaak verward met de langharige Duitse herder, maar zijn profiel is vierkanter, zijn botten zijn lichter en zijn kop is verfijnder. De Tervuerense hond is reebruin, rood of grijs en heeft zwarte haarpunten. Volwassen mannetjes zijn 61-66 cm hoog en volwassen vrouwtjes 56-61 cm. Ze wegen tussen de 27,5 en 28,5 kg.
De Tervuerense herder is een aanhankelijke, toegewijde hond die zijn huis en familie beschermt. Net als andere rassen met een waakinstinct is het niet aan te raden om het waakinstinct op jonge leeftijd te stimuleren, anders zal hij je ook proberen te beschermen als het niet nodig is. Zijn natuurlijke waakinstinct zal naar boven komen wanneer dat nodig is. Hij heeft ook een geweldig gevoel voor humor en leert snel.
Er zijn vier soorten Belgische herdershonden: de groenendaeler, de Tervuerense herder, de Mechelse herder en de Laekense herder. Ze zijn vernoemd naar de Belgische regio's waar ze vandaan komen. De Tervuerense herder staat het dichtst bij de Groenendaeler. Er wordt aangenomen dat deze twee langharige reebruine herdershonden gekruist zijn en dat een van de nestjes gekruist is met de stamhouders van de Groenendaeler. De honden uit dit nestje waren de voorouders van de Tervuerense herder. In de jaren 1940 verdween de Tervuerense hond bijna, maar in de jaren 1950 kwam er hernieuwde interesse in het ras.
