Les principaux problèmes de santé du Teckel sont liés à sa silhouette ; il est sujet aux hernies discales. Certaines maladies cardiaques sont également relativement courantes dans cette race. Comme de nombreuses autres races, il peut être atteint de certaines affections oculaires héréditaires ; les chiens doivent subir des tests avant toute reproduction.

Ce chien doit se dépenser pendant au moins une demi-heure par jour. Avant de le lâcher en liberté, vérifiez qu'il répond bien au rappel car son instinct de chasseur peut l'entraîner à suivre une piste ou une proie. N'oubliez pas que le Teckel a été sélectionné pour aller sous terre ; il est capable de creuser sous n'importe quel type de clôture. Il faut donc vérifier que la vôtre lui résiste !

Les chiens de petite taille ont un métabolisme rapide : ils brûlent beaucoup d'énergie et leur petit estomac les oblige à manger souvent, par petites quantités. Un aliment pour très petit chien doit contenir tous les nutriments indispensables en quantités appropriées et la taille des croquettes doit être adaptée à celle des mâchoires. Encourager la mastication améliore aussi la digestion.

Le Teckel à poil long doit être entièrement brossé et peigné au moins une fois par semaine. L'excès de poils entre les doigts doit être coupé régulièrement. Il faut maintenir ses oreilles propres car les chiens aux oreilles tombantes présentent un risque accru d'otites. Petit mangeur, de la nourriture peut cependant se coller aux oreilles du Teckel à poil long ; un nettoyage peut donc être nécessaire !

Attitude avec les enfants

Si de nombreux chiens sont connus pour être sociables avec les enfants, tant les chiens que les enfants doivent apprendre à se comprendre, à se respecter et à ne pas se faire mal. Les chiens et les jeunes enfants ne doivent de toute façon pas rester seuls et les adultes doivent surveiller toutes leurs interactions.

Langharige dwergteckel

De langharige dwergteckel (ook wel kaninchenteckel) heeft een lange rug, korte poten en is erg kort! Het is een kleine maar gespierde hond met een krachtige bouw en een diepe, brede borst en goed ontwikkelde voorpoten. Hij heeft een zachte, rechte vacht die allerlei kleuren kan hebben (meer informatie vind je in de rasstandaard). Een volwassen dwergteckel weegt 4,5-5 kg en wordt ongeveer 12-15 cm hoog.

The need-to-know

Hond die geschikt is voor baasjes met een beetje ervaring
Enige training nodig
Gaat graag rustig wandelen
Gaat graag een half uur per dag wandelen

Heel kleine hond (die je kan dragen)
Minimale kwijl
Moet om de dag verzorgd worden
Geen hypoallergeen ras nodig

Hond die veel blaft
Waakhond. Blaft en verwittigt.
Moet misschien getraind worden om met andere dieren samen te wonen.
Moet misschien getraind worden om met kinderen samen te wonen.

Miniatuur langharige teckel staande in de tuin

Persoonlijkheid

De langharige dwergteckel kan erg onafhankelijk zijn en moet met vriendelijkheid en geduld consistent worden getraind. Vroege socialisatie is nodig om de teckel te laten wennen aan kinderen, onbekenden en andere dieren. Dit ras kan zich erg hechten aan zijn gezin en meestal één gezinslid in het bijzonder. Ze zijn vaak afstandelijk richting onbekenden. De langharige dwergteckel is over het algemeen het vriendelijkste van de drie soorten teckels.

Bruine miniatuur langharige teckel zitten

Oorsprong

Land van herkomst: Duitsland

Teckels bestonden al in de 15e eeuw in Duitsland, maar ze zijn ook terug te vinden op nog oudere Egyptische en Mexicaanse kunstwerken. Overblijfselen van een vergelijkbare hond werden gevonden in een scheepswrak in Italië, in de eerste eeuw na Christus. Het Duitse ras werd in 1879 geregistreerd en de fokkersvereniging in 1888. Prins Albert bracht teckels naar Groot-Brittannië en het werd een populair ras in de 19e eeuw in Engeland en Amerika. Langharige dwergteckels werden in plaats van fretten gebruikt om konijnen uit de velden te jagen.

Gezondheid

De meest voorkomende gezondheidsproblemen van teckels hebben te maken met hun lichaamsvorm. Ze zijn gevoelig voor ruggenmergaandoeningen. Hartziektes komen ook relatief vaak voor bij dit ras, net als erfelijke oogafwijkingen. De ogen van fokhonden moeten daarom regelmatig worden getest.

Beweging

Deze hond heeft minimaal een half uur beweging nodig per dag. Zorg ervoor dat hij heeft geleerd om naar je toe te komen als je hem roept voordat je hem loslaat, want zijn jachtinstinct kan ervoor zorgen dat hij wegrent om een spoor te volgen. Houd er rekening mee dat de langharige dwergteckel gefokt werd om te graven. Hij graaft gemakkelijk onder hekken door, dus zorg ervoor dat je tuin goed is afgezet.

Voeding

Kleine honden hebben een snelle stofwisseling, waardoor ze op hoog tempo energie verbranden, en ze hebben kleine maagjes. Daarom moeten ze dus veel kleine porties eten. Voer voor kleine rassen bevat de juiste essentiële voedingsstoffen en bestaat uit kleine brokjes. Dit stimuleert kauwen en verbetert de spijsvertering.

Verzorging

Langharige dwergteckels moeten minimaal een keer per week volledig worden geborsteld en gekamd. Het extra haar tussen de voetzolen moet regelmatig worden getrimd. Controleer de oren goed, want hangoren zijn gevoeliger voor ontstekingen. Hoewel ze kieskeurige eters zijn, kan de teckel soms etensresten op zijn lange oren hebben. Controleer of je de oren moet schoonmaken.

Omgang met kinderen

De meeste honden kunnen van nature goed opschieten met kinderen, maar het is toch belangrijk dat honden én kinderen leren hoe ze op een respectvolle manier met elkaar omgaan. Zorg ook dat er altijd een volwassene in de buurt is! Jonge kinderen en honden alleen laten is nooit een goed idee.

Gelijkaardige rassen:

Kortharige dwergteckel

Ruwharige dwergteckel

Langharige teckel