Ruwharige dwergteckel

De ruwharige dwergteckel (ook wel kaninchenteckel) heeft een lange rug, korte poten en is erg kort. Het is een kleine maar gespierde hond met een krachtige bouw en een diepe, brede borst en goed ontwikkelde voorpoten. Hij heeft een korte, ruwe vacht, borstelige wenkbrauwen en een baard. De vacht kan allerlei kleuren hebben (meer informatie vind je in de rasstandaard). Een volwassen dwergteckel weegt 4,5-5 kg en wordt ongeveer 12-15 cm hoog.

Miniatuur ruwharige teckel zittend in de bloemen

Drie miniatuur ruwharige teckels liggend

Wat u moet weten :

Hond die geschikt is voor baasjes met een beetje ervaring
Enige training nodig
Gaat graag rustig wandelen
Gaat graag een half uur per dag wandelen

Heel kleine hond (die je kan dragen)
Minimale kwijl
Moet wekelijks verzorgd worden
Geen hypoallergeen ras nodig

Hond die veel blaft
Waakhond. Blaft en verwittigt.
Moet misschien getraind worden om met andere dieren samen te wonen.
Moet misschien getraind worden om met kinderen samen te wonen.

Vorige Volgende

Miniatuur draadharige teckel zittend in de bloemen

1 of 1

Personnalité

Ce chien peut être très indépendant et nécessite une éducation douce, cohérente et patiente. Une socialisation précoce est nécessaire pour familiariser le Teckel avec les enfants, les inconnus et les autres animaux. C'est une race qui s'attache à sa famille et plus particulièrement à l'un de ses membres ; il peut être distant avec les étrangers.

Vorige Volgende

Drie miniatuur draadharige teckels liggen

1 of 1

Afkomst

Teckels dateren uit het Duitsland van de 15e eeuw. Honden die erop lijken, worden echter afgebeeld in Egyptische en Mexicaanse kunstwerken. De overblijfselen van een soortgelijke hond zijn ook gevonden bij scheepswrakken in Italië, die dateren uit de 1e eeuw na Christus. De standaard voor dit Duitse ras werd vastgesteld in 1879 en de rasclub werd opgericht in 1888. De teckel maakte zijn intrede in Groot-Brittannië dankzij Prins Albert. Het was in de 19e eeuw erg populair in Engeland en de Verenigde Staten. De miniatuurteckel werd gebruikt in plaats van fretten om konijnen uit hun holen te verjagen.

De belangrijkste gezondheidsproblemen van de teckel hebben te maken met zijn lichaamsbouw; hij is gevoelig voor hernia's. Bepaalde hartaandoeningen komen ook relatief vaak voor bij dit ras. Net als veel andere rassen kan hij bepaalde erfelijke oogaandoeningen hebben; honden moeten getest worden voordat ze ermee gefokt worden.

Deze hond heeft minstens een half uur beweging per dag nodig. Voordat u hem loslaat, moet u controleren of hij goed reageert op commando, aangezien zijn jachtinstinct hem ertoe kan aanzetten een spoor of prooi te volgen. Vergeet niet dat de teckel gefokt is om ondergronds te gaan; hij kan onder elk soort hek door graven. Zorg er dus voor dat de jouwe dit aankan!

Zeer kleine honden hebben een snelle stofwisseling: ze verbranden veel energie en hun kleine maag vereist dat ze vaak en in kleine hoeveelheden eten. Voeding voor een zeer kleine hond moet alle essentiële voedingsstoffen in de juiste hoeveelheden bevatten en de grootte van de brok moet worden aangepast aan de grootte van de kaken van de hond. Het stimuleren van kauwen verbetert ook de spijsvertering.

De ruwharige teckel heeft twee tot drie keer per jaar verzorging nodig. De vacht moet minstens één keer per week worden gekamd en af en toe worden getrimd. Het is het beste om de vacht te laten verzorgen door een ervaren trimster; anders kunt u de fokker vragen om u te laten zien hoe. De vacht moet worden geplukt/geplukt, niet geknipt. Knippen beschadigt de vachtstructuur.

Hoewel veel honden bekend staan om hun sociale omgang met kinderen, moeten zowel honden als kinderen leren elkaar te begrijpen, respecteren en geen pijn te doen. Honden en jonge kinderen mogen nooit alleen worden gelaten en volwassenen moeten toezicht houden op alle interacties.