De Tibetaanse Terriër geniet over het algemeen een robuuste gezondheid. Echter, zoals bij veel rassen, kan hij soms last hebben van erfelijke oogaandoeningen en heupdysplasie (die de mobiliteit kunnen verstoren). Daarom is het belangrijk om de ogen en heupen van honden te laten onderzoeken voordat ze gaan fokken. Zoals bij veel kleine honden kan hij instabiliteit van de knieschijf vertonen, wat leidt tot een tijdelijke ontwrichting van de knie.
- Hond die geschikt is voor baasjes zonder ervaring
- Basistraining nodig
- Gaat graag actief wandelen
- Gaat graag een of twee uur per dag wandelen
- Kleine hond
- Minimale kwijl
- Moet dagelijks verzorgd worden
- Geen hypoallergeen ras nodig
- Hond die veel blaft
- Waakhond. Blaft en verwittigt.
- Moet misschien getraind worden om met andere dieren samen te wonen.
- Een echte gezinshond
Persoonlijkheid
Deze opgewekte, vrolijke, extraverte hond is alert en doet graag aan alles mee. Hij is van nature afstandelijk richting onbekenden, maar trouw en aanhankelijk naar zijn baasjes. De Tibetaanse terriër heeft een onstuimige, grootse persoonlijkheid en kan een geweldige gezinshond zijn.
Oorsprong
Hij heet dan wel de Tibetaanse terriër, maar deze hond is nooit gebruikt als een terriër die prooien uit hun holen jaagt. Hij werd gebruikt als herdershond en, indien nodig, als waakhond. Verder woonde hij in kloosters als gezelschapshond voor de monniken. Hij stond bekend als de heilige hond van Tibet en kwam in 1922 onder de aandacht van het westen toen een puppy cadeau werd gegeven aan Dr. Agnes Greig, een Britse arts die in India werkte, om haar te bedanken dat ze het leven van een Tibetaanse vrouw had gered.