Zoals veel rassen kan de Bullmastiff worden getroffen door een verscheidenheid aan erfelijke oogziekten, evenals heup- en elleboogdysplasie (pijnlijke gewrichtsproblemen die de mobiliteit kunnen verstoren). Oogtesten en een röntgenonderzoek van de heupen zijn daarom essentieel vóór elke voortplanting. Het is ook onderhevig aan bepaalde blaasaandoeningen en aan uitzetting van de kruisbanden van de knieën.
- Hond die geschikt is voor baasjes met ervaring
- Uitgebreide training nodig
- Gaat graag actief wandelen
- Gaat graag een uur per dag wandelen
- Grote hond
- Minimale kwijl
- Moet wekelijks verzorgd worden
- Geen hypoallergeen ras nodig
- Rustige hond
- Waakhond. Blaft, verwittigt en beschermt fysiek.
- Moet misschien getraind worden om met andere dieren samen te wonen.
- Moet misschien getraind worden om met kinderen samen te wonen.
Persoonlijkheid
Deze honden zijn erg beschermend richting hun gezin en andere huisdieren en daarom is een vroege socialisatie erg belangrijk. De bullmastiff accepteert onbekenden alleen als ze worden geïntroduceerd door iemand die hij vertrouwt. Andere bezoekers/onbekenden zal hij snel tot stilstand brengen. Vanwege zijn kracht, koppigheid en zeer beschermende aard is het geen geschikt ras voor mensen die voor het eerst een hond nemen.
Oorsprong
De bullmastiff werd oorspronkelijk de 'gamekeeper's night dog' (nachthond van de jachtopziener) genoemd, omdat ze 's nachts hielpen bij het vinden van stropers. Zijn DNA bevat 60% Engelse mastiff en 40% buldog en hij werd aan het einde van de 19e eeuw gecreëerd. Toen er minder behoefte was aan jachtopzieners en bullmastiffs, werd hij gebruikt voor sporten. Iemand verstopte zich in het struikgewas en een gemuilkorfde bullmastiff werd losgelaten om die persoon te vinden. Hij werd niet getraind om de prooi pijn te doen of te doden, maar om hem te overmeesteren.