De shiba inu is een stevige, middelgrote, keesachtige hond met puntoren, een dikke vacht en een gekrulde staart. Het is een kleinere versie van de akita. Mannetjes zijn gemiddeld 39,5 cm hoog en vrouwtjes 36,5 cm. De dikke, zachte ondervacht wordt bedekt door een ruwe, steile bovenvacht die rood, rood sesam (rood met zwarte haren erdoor), zwart en taankleurig, of wit is.
De Japanse shiba inu is een alerte, actieve en vriendelijke hond die vrij onafhankelijk kan zijn en vaak een sterk jachtinstinct heeft. Vroege, grondige socialisatie is essentieel, zeker om ervoor te zorgen dat hij met andere honden overweg kan. Een opvallende eigenschap van deze hond is de 'shiba-schreeuw', een hoge stem die hij opzet als hij opgewonden of geïrriteerd is.
Deze hond werd gefokt om in de Japanse bergen op klein wild te jagen. De shiba inu is de kleinere versie van de akita, shiba inu betekent dan ook 'kleine hond'. Het is een van de oudste bekende hondenrassen, die is ontstaan in de derde eeuw voor Christus. Tijdens de Tweede Wereldoorlog stierf het ras bijna uit, maar het kleine aantal honden dat de bombardementen en de ziektes overleefde, werd gefokt om het ras te redden.
