De Pyreneeënherder heeft over het algemeen een goede gezondheid, maar kan, net als veel andere rassen, last hebben van erfelijke oogaandoeningen en heupdysplasie (die de mobiliteit kunnen verstoren). Daarom is het belangrijk om de ogen en heupen van honden te laten onderzoeken voordat ze gaan fokken.
- Hond die geschikt is voor baasjes met ervaring
- Enige training nodig
- Gaat graag uitgebreid wandelen
- Gaat graag een of twee uur per dag wandelen
- Middlematige hond
- Een beetje kwijl
- Moet om de dag verzorgd worden
- Geen hypoallergeen ras nodig
- Hond die veel blaft
- Waakhond. Blaft en verwittigt.
- Moet misschien getraind worden om met andere dieren samen te wonen.
- Moet misschien getraind worden om met kinderen samen te wonen.
Persoonlijkheid
Het is een nieuwsgierige, alerte en energieke hond met een sterk instinct om te hoeden, wat op een positieve manier onder controle gehouden moet worden. Hij is van nature afstandelijk richting onbekenden, maar gedraagt zich wel vriendelijk. Het is geen ideaal ras als je voor het eerst een hond neemt, hij komt beter tot zijn recht bij een ervaren baasje die bereid his hem volledig te trainen.
Oorsprong
De Pyrenese herdershond is een van de oudste Franse rassen en dateert minimaal uit de 19e eeuw. Hij werd in de Pyreneeën gebruikt om grote kuddes vee te hoeden. De rest van de wereld ontdekte dit ras tijdens de Eerste Wereldoorlog, toen hij door het Franse leger werd ingezet om berichten rond te brengen. Hij werkt nog steeds als schapenhond op het Franse platteland, maar zijn voornaamste 'taak' is nu gezelschapsdier.