De berner sennen is een aristocratische hond en is een van de meest aantrekkelijke soorten Zwitserse werkhonden. Zijn vacht is zacht en zijdeachtig met een dikke ondervacht. De vacht is altijd zwart, met witte vlekken op de kop, borst, poten en de punt van de staart. Het zwart en wit op de poten en wangen wordt gescheiden door een kastanjebruine of taankleurigkleur. Het zijn sterke, robuuste honden. Volwassen teven hebben een schofthoogte van 58 tot 66 cm en reuen 64 tot 70 cm. Beide geslachten wegen ongeveer 40 tot 44 kg.
Berner sennenhonden zijn opgewekte honden die graag bij alle aspecten van het gezinsleven worden betrokken. Het zijn echte gezelschapsdieren. Ze zijn liefdevol, geduldig en kunnen vooral goed met kinderen overweg, ze beschermen hen indien nodig. Ze moeten bij mensen zijn en voldoende liefde krijgen. Ze blaffen als ze onbekenden horen aankomen, maar worden snel weer rustig. Als ze op jonge leeftijd al kennis hebben gemaakt met katten en andere huisdieren, zullen ze die altijd accepteren.
De berner sennen kan tot 2000 jaar terug worden getraceerd, toen de Romeinen Zwitserland (toen Helvetia) binnenvielen met hun veedrijvers en waakhonden. Waarschijnlijk werden de Romeinse mastiffs gekruist met honden die kuddes bewaakten en die goed bestand waren tegen het barre weer in de Alpen. Deze honden konden het temperament van de mastiffs verzachten. Berner sennenhonden werden vervolgens gebruikt om wagens te trekken die geweven goederen of zuivel vervoerden tussen de dorpen.
